[ Pobierz całość w formacie PDF ]
jego śmierci w roku 1982 królem został Fahd.
Sytuacja arabskich kobiet nie uległa zmianie. Wciąż nie wolno im było prowadzić
pojazdów mechanicznych. W 1991 roku grupa wykładowczyń miejscowych liceów wyjechała
w proteście samochodami na ulice Rijadu. Zostały natychmiast aresztowane, osądzone i
umieszczone w więzieniu. Nie musimy dodawać, że prócz wolności straciły także posady.
Wykształcenie nie na wiele się przydawało nawet kobietom należącym do rodziny
królewskiej. Oczekiwano od nich, że będą siedzieć w domu. Nie pozwalano im nawet
zajmować się działalnością charytatywną. Gdy szły na zakupy, miały zawsze w kieszeni
skrawki papieru z numerami swych telefonów. Czasem udawało im się niepostrzeżenie
wręczyć taką wizytówkę przystojnemu mężczyznie. Wiele dam miało kochanków, inne
musiały płacić za seks.
Cena tych ukradkowych rozrywek mogła okazać się bardzo wysoka. Telewizyjny film
Zmierć księżniczki opowiada on o losach Mishaal, która uczyniła fatalny błąd zakochała się.
Dorastała w Bejrucie i odebrała zachodnie wychowanie. Po powrocie do Arabii Saudyjskiej,
w wieku siedemnastu lat, została oddana jednemu z królewskich kuzynów. Mężczyzna
konsekwentnie ją ignorował, a gdy zaprotestowała zażądał rozwodu.
Podczas podróży po Europie Mishaal spotkała młodego Libańczyka nazwiskiem
Mohammed Al Shaer. Miał on szerokie kontakty w Arabii Saudyjskiej. Jego wuj był nawet
członkiem rządu.
Księżniczka powróciła do ojczyzny, by prosić rodzinę o zgodę na małżeństwo. Nie
uzyskała jej. Usiłowała uciec w przebraniu wiejskiego chłopca, lecz udaremniono jej zamiary.
Tymczasem do Arabii przedostał się także jej kochanek. Spotkali się w hotelu w Dżiddzie i
tam zostali aresztowani.
Mishaal miała nieszczęście być wnuczką Mohammeda Dwa Grzechy , kolejnego syna
króla Sauda. Występkami, które stały się pretekstem do nadania mu takiego właśnie
przydomku, były pijaństwo i przemoc. Pijackie wybuchy gniewu sprawiały, że budził lęk
nawet w trzech swoich braciach, zasiadających kolejno na saudyjskim tronie. W 1964 roku, w
jednej z rzadkich chwil trzezwości, zgłosił zamiar objęcia władzy.
Dwa Grzechy kazał zamknąć w więzieniu wnuczkę oraz jej kochanka. Zażądał, aby
jego brat, król Khalid, wydał wyrok śmierci. Gdy ten odmówił, udał się do imama. Uważał, że
sprawa mieści się w kompetencjach władzy duchownej. Wreszcie, zniecierpliwiony
czekaniem, osobiście wydał wyrok skazujący. Ponieważ kat wyrażał wątpliwości co do całej
procedury, egzekucji dokonali gwardziści Mohammeda.
W lipcu 1977 roku przewieziono księżniczkę Mishaal i Mohammeda Al Shaera na
zakurzony plac na przedmieściu Dżiddy. Mishaal zastrzelono na oczach kochanka. Następnie
ścięto mu głowę, a ciało poćwiartowano. Dwa dni pózniej podano, że księżniczka utonęła
podczas kąpieli.
Jednakże pielęgniarka Mishaal, Niemka, Rosemary Beacheau, znała całą prawdę.
Zwierzyła się pewnemu brytyjskiemu producentowi filmowemu, który na podstawie jej relacji
stworzył Zmierć księżniczki. Saudyjczycy za wszelką cenę usiłowali nie dopuścić do
rozpowszechniania filmu. Kompania Mobil Oil zawiesiła finansowanie publicznej sieci
telewizyjnej w USA, w obawie że emisja obrazu może wpłynąć na pogorszenie stosunków z
Arabią Saudyjską. Liczba saudyjskich turystów w Londynie spadła o siedemdziesiąt procent.
Władze saudyjskie wydały pięćset milionów dolarów na zatuszowanie skandalu.
Los Mishaal podzieliły inne saudyjskie kobiety. Osiem miesięcy po premierze Zmierci
księżniczki kolejny książę poprosił króla Khalida o wydanie wyroku śmierci na córkę, która
jego zdaniem dopuściła się rozpusty . W obawie przed kolejnym międzynarodowym
skandalem król polecił bratu, by sam uporał się z sytuacją. Tak też się stało. Książę zabrał
córkę nad pałacowy basen i najzwyczajniej ją utopił. Znów podano, że był to nieszczęśliwy
wypadek. Ojciec dziewczyny żenił się trzydzieści sześć razy.
ROZDZIAA XVII
MATKA WSZYSTKICH MATEK
Saddam Hussein
Nikt nie ma chyba wątpliwości, że Saddam Hussein jest krwiożerczym potworem. A
jednak znalazły się kobiety, które pociągał bujny wąs prawdziwego macho, wojskowe stroje
w kolorze khaki, silna pięść i pogarda dla życia poddanych.
%7łycie seksualne Saddama zaczęło się dość konwencjonalnie. Po tym, jak wziął udział w
zamachu na prezydenta Quassema, przyszły dyktator uciekł do Syrii, pózniej zaś udał się do
Egiptu, gdzie podjął studia prawnicze na kairskim uniwersytecie. Choć półoficjalna biografia
głosi, że Saddam zamordował Quassema własnymi rękami, wiemy, iż ograniczył się do
zapewnienia zamachowcom wsparcia ogniowego.
Podczas pobytu w Kairze postanowił poślubić swą kuzynkę, Sadżidę Talfah. Znali się od
dzieciństwa, wychowywali się razem jak brat i siostra. Zgodnie z tradycją Saddam oświadczył
się listownie. Propozycja została przyjęta. Zaręczyny odbyły się w Egipcie, ślub po
powrocie obojga do Iraku, w 1963 roku. W rok pózniej na świat przyszedł ich pierwszy syn,
Udai.
Niestety, Saddam nie zdołał ukończyć studiów prawniczych. Jako że nie był
przyzwyczajony do porażek, w 1972 roku pojawił się na uniwersytecie w Bagdadzie z bronią
za pasem, otoczony gwardzistami, toteż czym prędzej wręczono mu dyplom prawnika. W
cztery lata pózniej na tej samej uczelni odebrał tytuł doktora praw.
Wciąż powracały plotki o małżeńskich zdradach Saddama. Jedna z nich głosiła, że
kochanką dyktatora była przez jakiś czas żona pewnego kupca z Armenii. Inna, że miał
przygodę z córką byłego ambasadora Iraku. Chodziły słuchy, że obowiązki stręczyciela pełnił
zaufany gwardzista Saddama, zajmujący się między innymi kosztowaniem potraw z jego
talerza, Kamei Hanna Jedzo. Zazwyczaj spotkania odbywały się w tajemnicy, lecz z czasem
Saddam, coraz bardziej znudzony żoną, zaczął pokazywać się publicznie z Samirą
[ Pobierz całość w formacie PDF ]