[ Pobierz całość w formacie PDF ]
da paco; nome senarmigo de la salamandroj malgrandi-
gas probablon de la submaraj konfliktoj inter unuopaj
ÿtatoj. Fakto estas, ke eç se daûras tiel multaj lim- kaj
potenckonfliktoj preskaû sur çiuj kontinentoj la
mondpacon atencas nenia aktuala dan¸ero, almenaû ne
flanke de la maro. Sed ankaû sur la firma tero paco ÿaj-
nas esti pli bone sekurigita ol iam ¸i estis; la marÿtatoj
estas plene absorbitaj de konstruado de novaj bordoj kaj
povas vastigadi siajn teritoriojn en la mondmaron, an-
stataû strebi pluÿovi siajn limojn sur la firma tero. Ne
plu necesos batali per fero kaj gaso pri çiu spano de la
tero; sufiços simplaj hakfosiloj kaj ÿoveliloj de la sala-
210
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
mandroj, por ke çiu ÿtato povu konstrui al si tiom da
teritorio, kiom ¸i bezonas; kaj çi tiun kvietan salaman-
dran laboron por la paco kaj bonfarto de çiuj nacioj ¸u-
ste garantias la Londona Konvencio. Ankoraû neniam la
mondo estis tiel proksima al la daûra paco kaj trankvi-
la, sed glora florado kiel ¸uste nun. Anstataû la Sala-
mandra Problemo, pri kiu oni tiom parolis kaj skribis,
eble prave oni parolos pri la Ora Salamandra Epoko.
211
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
3. Sinjoro Povondra denove legas îurnalojn
er nenio alia videblas la paso de la tempo tiel, kiel
Pper la infanoj. Kie estas tiu eta Francisko, kiun ni
forlasis (sed ne tiel tro longe!) super la alfluoj al Danubo
de la maldekstra bordo?
Kie denove estas tiu Francisko? murmuretas sinjoro
Povondra, dismetante sian vesperîurnalon.
Nu, vi scias ja, kiel çiam, respondas sinjorino Po-
vondrová, klinante sin super la kudrado.
Denove do li iris al la knabino, mentore diras patro
Povondra. Damna bubo! Apenaû tridekjara, kaj neniun
vesperon li sidas hejme!
Kiom da ÿtrumpetoj li tratruas, ¸emas sinjorino Po-
vondrová, denove surmetante ian senesperan ÿtrumpe-
ton sur lignan ÿtipeton. Kion mi faru kun çi tio, ÿi me-
ditas super ampleksa truo sur la kalkano, laû formo
simila al Cejlono. Elîeti, ÿi opinias kritike, sed tamen
post iom longa strategia konsidero, enpikas kudrilon re-
zolute en la sudan bordregionon de Cejlono.
Ekregis digna familia trankvilo, tiel kara al patro Po-
vondra; nur la îurnalo susuras kaj al ¸i respondas la rapi-
de tredata fadeno.
212
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
Çu oni kaptis lin? demandas sinjorino Povondrová.
Kiun?
Tiun murdinton, kiu murdis tiun virinon.
Çu mi zorgu pri via murdinto? grumblas sinjoro Po-
vondra kun ia abomeno. ¯uste mi legas çi tie, ke ekis
streço inter Japanio kaj Çinio. Tio estas grava afero. Tie
çiam ¸i estas grava.
Mi opinias, ke oni ne kaptos lin plu, opinias sinjo-
rino Povondrová.
Kiun?
Tiun murdinton. Kiam iu mortigas virinon, do nur
malofte oni lin kaptas.
Japano ne ÿatas vidi, ke Çinio reguligas la Flavan Ri-
veron. Jen la politiko. Dum tie la Flava Rivero faras mis-
ordon, estas en Çinio çiumomente inundo kaj malsato,
kaj tio çinojn senfortigas, çu? Pruntu al mi la tondilon,
panjo, tion mi eltondos por mi.
Kial?
Nu, çi tie mi legas, ke sur la Flava Rivero laboras du
milionoj da salamandroj.
Tio estas multe, çu?
Tion mi opinias. Sed tiujn certe pagas Ameriko, mia
kara. Tial la mikado volus sidigi tie siajn proprajn sala-
mandrojn. Ha, ni vidu!
Kio do?
213
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
Petit Parisien skribas, ke tion Francio ne povas tole-
ri. Kaj ¸i pravas. Ankaû mi ne tolerus tion.
Kion vi ne tolerus?
Ke Italio vastigu la insulon Lampeduson. ¯i estas ege
grava strategia pozicio, tion vi devas scii. Italio povus de
Lampeduso endan¸erigi Tunizion. Çi tie skribas Petit Pa-
risien, ke Italio volus konstrui el tiu Lampeduso unua-
rangan marfortikaîon. Onidire, ¸i havas tie sesdek mil
armitajn salamandrojn. Tio estas pripensinda. Sesdek
mil, tio estas tri divizioj, panjo. Mi diras al vi, sur Medi-
teraneo, tie foje io okazos. Donu, tion mi eltondos por
mi.
Dume malaperis Cejlono sub la diligenta mano de
sinjorino Povondrová kaj redukti¸is al dimensio de la
insulo Rodoso.
Kaj Anglio, rezonis patro Povondra, ankaû tiu ha-
vos siajn malfacilaîojn. En la Çambro de Deputitoj estis
paroloj, ke Granda Britio versimile postrestas la ceterajn
ÿtatojn koncerne la akvokonstruaîojn. La aliaj koloniaj
potencoj vetkonstruas novajn bordojn kaj firmajn te-
rojn, dume la brita registaro pro konservativa malkon-
fido al la salamandroj. Jen vero, panjo. La angloj estas
ege konservativaj. Mi konis iun lakeon el la brita amba-
sadorejo, kaj tiu por nenio en la mondo volis enbuÿigi
nian çeÛan premkolbason. Çe ili oni tion ne man¸as, kaj
tial ankaû li tion ne man¸os. Ne mirigas min, ke poste
214
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
la aliaj ÿtatoj ilin devancas. Sinjoro Povondra serioze
kapskuis. Kaj Francio lar¸igas siajn bordojn apud Ka-
lezo. Nun la îurnaloj en Anglio rumoras, ke Francio pa-
fos trans la Manikan Kanalon kontraû Anglion, se la Ka-
nalo mallar¸i¸os. Jen la sekvo. Ili mem povus plivastigi
siajn bordojn apud Dovero kaj pafi kontraû Francion.
Kaj kial ili devus pafi? demandis sinjorino Povon-
drová.
Tion vi ne komprenas. Tio estas militaj kaûzoj. Mi ne
mirus, se tie iam esti¸us pelmelo. Aû tie, aû ie aliloke.
Tio per si mem kompreneblas, nun, pro la salamandroj,
la mondsituacio estas tute alia, panjo. Tute alia.
Çu vi opinias, ke povus esti milito? zorgis sinjorino
Povondrová. Sciu, mi pensas pri nia Francisko, ke li
devu rekruti¸i.
Milito? opiniis patro Povondra. Devos okazi
mondmilito, por ke la ÿtatoj povu dispartigi al si la ma-
rojn. Sed ni restos neûtralaj. Iu ja devas resti neûtrala,
por liveri armilojn kaj çion ceteran al la aliaj. Tiel estas,
decidis sinjoro Povondra. Sed tion vi virinoj ne kom-
prenas.
Sinjorino Povondrová lippremis kaj rapidstebe estis
finanta la ekstermon de la insulo Cejlono desur la
ÿtrumpeto de juna sinjoro Povondra.
Kaj se mi nur konsideras, aûdi¸is patro Povondra
kun apenaû subpremata fiero, ke çi tiu terura situacio ne
215
MILITO KONTRAÛ SALAMANDROJ
eLIBRO
estus sen mi! Se tiam mi ne estus alkondukinta tiun ka-
pitanon al sinjoro Bondy, la tuta mondhistorio aspektus
tute alie. Iu alia pordisto enlasus lin eç ne internen, sed
mi diris al mi, ke tion mi surprenos. Kaj jen, vidu, kiajn
malfacilaîojn havas kun tio tiaj ÿtatoj kiel Anglio aû
Francio! Kaj krome ankoraû ni ne scias, kio povas oka-
zi el çi tio Sinjoro Povondra ekscite eksuçis sian pi-
pon. Tiel statas, kara infano. La îurnaloj plenas pri la
salamandroj. Çi tie denove Patro Povondra demetis
la pipon. Çi tie estas, ke apud la urbo Kankesanturai sur
Cejlono salamandroj ekatakis iun vila¸on; onidire tie la
indi¸enoj antaûe batmortigis kelkajn salamandrojn.
Estis venigita polico kaj plotono da indi¸ena soldataro,
laûtlegis sinjoro Povondra, post kio okazis regula pafa-
do inter la salamandroj kaj homoj. Je la flanko de la sol-
dataro estis kelkaj vunditoj . Tio ne plaças al mi, pan-
jo.
Kial? ekmiris sinjorino Povondrová, zorgeme kaj
[ Pobierz całość w formacie PDF ]